به گزارش مشرق، مهدی سنایی، سفیر کشورمان در روسیه در صفحه فیسبوک خود نوشت: «آستراخان در جنوبشرقی روسیه و در منطقه اتصال رود ولگا به دریای خزر واقع شده و دارای مرز زمینی با قزاقستان و از طریق دریا به ایران، ترکمنستان و آذربایجان متصل است. استان ولگاگراد و جمهوری کالمیکیا دو منطقه همجوار آستراخان در روسیه فدرال هستند.
این شهر با 1534 کیلومتر فاصله از مسکو در کل استان نزدیک به یک میلیون جمعیت دارد. آستراخان پس از فروپاشی شوروی دوباره نقش خود را در حمل و نقل منطقهای و بینالمللی باز یافت.
هشترخان یا حاجی طرخان از 1558 میلادی به روسیه ضمیمه شد. بازدید پتر کبیر در 1722 میلادی به این منطقه اهمیت بیشتری داد و پس از آن صنایع مختلف به ویژه کشتیسازی در این منطقه رونق یافت.
میان آستراخان و بنادر شمالی ایران از اوایل قرن شانزدهم میلادی به بعد روابط تجاری رشد بیشتری یافت. سفرا و نمایندگیهای سیاسی میان ایران و امپراطوری روسیه نیز از همین مسیر مبادله میشدند. در طول قرن نوزدهم میلادی و اوایل قرن بیستم این روابط چنان رونق یافت که ایرانیان در این شهر دارای کنسولگری، مسجد و کاروانسرای تجاری بودند. قبرستان ایرانیان نیز از جمله آثار به جا مانده از این دوره است.
آستراخان هماکنون نیز نقش ویژهای در حمل و نقل میان روسیه با ایران، آذربایجان، قزاقستان و ترکمنستان و همچنین در مسیر ترانزیتی کریدور شمال-جنوب ایفا میکند. نفت و گاز، کشتیسازی و تعمیر آن، صنعت ماشینسازی، مواد غذایی، ماهیگیری و شیلات و صنعت شیمیایی ازجمله صنایع این استان است.
آستراخان همزمان از مسیر حمل و نقل هوایی، دریایی، جاده و ریل برخوردار است که آن را به مناطق شمالی و اروپایی روسیه متصل میکند.
آستراخان هماکنون با حضور سر کنسولگری ایران و تجار و بازرگانان ایرانی نقش عمدهای را در روابط اقتصادی ایران و روسیه ایفا میکند.»
این شهر با 1534 کیلومتر فاصله از مسکو در کل استان نزدیک به یک میلیون جمعیت دارد. آستراخان پس از فروپاشی شوروی دوباره نقش خود را در حمل و نقل منطقهای و بینالمللی باز یافت.
هشترخان یا حاجی طرخان از 1558 میلادی به روسیه ضمیمه شد. بازدید پتر کبیر در 1722 میلادی به این منطقه اهمیت بیشتری داد و پس از آن صنایع مختلف به ویژه کشتیسازی در این منطقه رونق یافت.
میان آستراخان و بنادر شمالی ایران از اوایل قرن شانزدهم میلادی به بعد روابط تجاری رشد بیشتری یافت. سفرا و نمایندگیهای سیاسی میان ایران و امپراطوری روسیه نیز از همین مسیر مبادله میشدند. در طول قرن نوزدهم میلادی و اوایل قرن بیستم این روابط چنان رونق یافت که ایرانیان در این شهر دارای کنسولگری، مسجد و کاروانسرای تجاری بودند. قبرستان ایرانیان نیز از جمله آثار به جا مانده از این دوره است.
آستراخان هماکنون نیز نقش ویژهای در حمل و نقل میان روسیه با ایران، آذربایجان، قزاقستان و ترکمنستان و همچنین در مسیر ترانزیتی کریدور شمال-جنوب ایفا میکند. نفت و گاز، کشتیسازی و تعمیر آن، صنعت ماشینسازی، مواد غذایی، ماهیگیری و شیلات و صنعت شیمیایی ازجمله صنایع این استان است.
آستراخان همزمان از مسیر حمل و نقل هوایی، دریایی، جاده و ریل برخوردار است که آن را به مناطق شمالی و اروپایی روسیه متصل میکند.
آستراخان هماکنون با حضور سر کنسولگری ایران و تجار و بازرگانان ایرانی نقش عمدهای را در روابط اقتصادی ایران و روسیه ایفا میکند.»